Σ’ένα λεπτό εκείνη θα φανεί πιστή ερωμένη…
Για χρόνια τριγυρίζει στο δωμάτιο αυτό…
ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΟΥ ήρθες πάλι εδώ….
ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΟΥ γύρισες πάλι στο σώμα μου εδώ…
ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΟΥ χρόνια τώρα με συντροφεύεις εδώ…
ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΟΥ χρόνια πρίν έπαψα να αγαπώ κι όμως πονώ…
Πονώ για τον θανατό μου….
Πονώ για μένα που χρόνια πρίν με έθαψα…. χρόνια πρίν πέθανα….
Σ’ένα λεπτό εκείνη θα φανεί… σ’ένα λεπτό δίπλα μου θα καθίσει….
Σ’ένα λεπτό… όλα απο την αρχή μαζί μου θα τα ξαναζήσει….
Σε λίγο εκείνη θα έρθει να με αγκαλιάσει…..
ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΟΥ ΗΡΘΕς ΠΑΛΙ….. ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΟΥ….
Δακρύζει απόψε ο ουρανός πενθεί απόψε μαζί μου και αυτός….
Δε ζητώ κάν να με συναντήσεις.
Το μόνο που σου ζητώ είναι να με κάνεις άλλο να μην πονώ.
Κι όμως η θύμησή σου με πονά… στο πα ξανά….
Αθήνα 2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου